“Moge haar licht waarlijk op je schijnen vanaf haar plek naast de Keizer”
Veelgebruikt gezegde in Torquil
Tristeza is de godin met de meeste volgelingen in het Keizerrijk. Ze wordt hier gezien als de moedergodin, bron van het leven van alle mensen, en volgens sommigen ook het leven van de elfen en de dwergen. In zelfs de kleinste dorpjes is een altaartje te vinden voor Haar, versierd met zijden rozen, doornenkransen en kleine offerandes die aan haar gebracht zijn. In ieder huishouden is wel een icoontje te vinden dat aan haar gewijd is. De Keizer wordt gezien als Haar gezel en geliefde.
Tristeza is bijna de ultieme schoonheid, gekleed als een prachtige dame in een rode jurk met een gigantische brandwond in haar gezicht. Liefde is niet altijd fijn. Van kalverliefde tot de overspel plegende echtgenoot, Tristeza bevindt zich in alle fases van een leven. Tristeza erkent als geen ander dat schoonheid ook schuilt in de donkere kanten van een wezen, zonden maken deel uit van het leven. Dat liefde niet over rozen gaat maakt deel uit van Haar pad. Haar pad gaat over minstens zoveel doorns als rozenbladeren.
Tristeza houdt van Haar volgelingen bijna zoals een vrouw van haar geliefde houdt. Wanneer je Haar behandelt zoals een geliefde behandeld hoort te worden, zal Zij je geven waar je om vraagt. Maar verbreek je een belofte of verraad je Haar, dan zul je er alles aan moeten doen om Haar liefde weer te mogen ontvangen. Jaloezie is Haar zeker niet onbekend. Ze heeft absoluut een zwak voor personen wiens hart gebroken is.
Volgelingen van Tristeza zijn te vinden in alle lagen van de bevolking. Haar tempel in Torquil wordt alleen overschaduwd door de tempel van de Keizer, maar het scheelt niet veel. Zij eist geen bepaalde gebeden of dagelijkse handelingen van Haar volgelingen, maar Ze verwacht wel trouw. Het geeft niet als je niet je hele leven Haar aanhangt zolang je Haar maar eervol behandeld als je Haar gunsten hebt ontvangen. Vergeet Haar niet nadat Ze je heeft geholpen liefde te vinden, want Ze kan het net zo makkelijk weer afnemen. Volgelingen weten ook heel goed dat je Haar nooit alles moet geven wat je aan liefde hebt. Wanneer dat gebeurt zal Zij net als een jaloerse geliefde je nooit meer loslaten.
Binnen het geloof in Tristeza zijn twee belangrijke stromingen. Waar de gewone bevolking haar eert op hun eigen manier, zijn Haar trouwste volgelingen en priesters aanhangers van één van deze stromingen. De volgelingen van Haar pad der belofte van de Liefde noemen zich de Carocorum. Hun symbool is de roos van Tristeza. De volgelingen van Haar pad der zonden van de Liefde noemen zich de Peccata. Hun symbool is de doornenkrans van Tristeza. Degenen die dit pad belopen volgen een gevaarlijk pad, maar zijn sterk overtuigd van Haar liefde voor hen. Beide stromingen delen Haar tempels en leven vreedzaam naast elkaar.
Jonge mensen, op zoek naar de ware, zullen Haar hulp inroepen door een zogenaamde Liefdestocht te maken. In de nacht van een volle maan, zullen zij het bos in trekken. Ze dragen daarbij een krans van rozen met doornen op het hoofd. In het licht van de volle maan wordt Zij aangeroepen en geëerd. Tijdens dit aanroepen worden de rozenblaadjes van de krans verzameld tot alleen nog de takken met doornen overblijven. Wanneer daarna de rozenblaadjes op de grond worden gestrooid, zal Tristeza de rozenblaadjes zo laten vallen dat het duidelijk zou moeten zijn wie de ware voor je is. Niemand weet of Tristeza hier werkelijk een hand in heeft, maar het ritueel wordt nog steeds uitgevoerd.
Soms wordt Zij aangeroepen om een belofte tussen twee mensen te bekrachtigen. Verbreek de beloft niet of je roept Haar toorn over je af. Sommige volgelingen eren Haar door zonden te plegen. De bevolking om hen heen keurt dit vaak af. Degenen die dit pad belopen volgen een gevaarlijk pad, maar zijn sterk overtuigd van Haar liefde voor hen.
Het symbool van Tristeza is een roos met scherpe doorns.
Verbreek nooit een belofte opdat het je niet vergaat zoals het Tawer verging.
Uit “Lessen des levens” door Hendrik Josef Allegonde
Vergeet Tristeza nooit opdat het je niet vergaat zoals het Tawer verging.
Tawer was een jong man toen hij de Liefdestocht ondernam. De jongemannen in zijn dorp hadden allen de liefde reeds gevonden, maar Tawer was nog steeds alleen.
Vastberaden om de ware te vinden, vlocht hij een krans van de rozen uit zijn tuin. Hij koos de rozen uit met de meeste doornen, want hij zou lijden voor Tristeza.
In het maanlicht nam hij de rozenblaadjes van zijn krans, terwijl de bloeddruppels hem in de ogen vielen.“Vrouwe Tristeza, leidt mij naar de ware en ik beloof met heel mijn hart voor altijd U te dienen.”
Zo geschiedde. Zijn rozenblaadjes vormden een duidelijk portret en al gauw vond hij zijn ware in het volgende dorp.
Niet snel daarna trouwde Tawer zijn geliefde. Maar Tawer beging een grote fout. In zijn geluk vergat hij Tristeza te eren en te danken.Verliefdheid kan een hoofd op hol brengen.
Toen Tawer een baan aannam bij de Magister als Ziener en zich volledig op de leer van de Waakster richtte, was zijn lot beslecht.
Die ochtend werd hij wakker naast een gruwelijk tafereel. Naast hem lag zijn geliefde, een doornenkrans om haar keel. Gestikt in rozenblaadjes.
Zijn hart brak, maar dit keer was Tristeza er niet om het te lijmen. Roep nooit de toorn van een jaloerse godin over je af.
Op mijn reizen zag ik vele tempels, maar geen ervan maakte zoveel indruk als de tempel van Tristeza in Torquil. Voor Haar is hier waarlijk een architectonisch meesterwerk geplaatst. De toren van haar tempel reiken ver de hemel in. Bijna net zo ver als de toren van de tempel van de Keizer die natuurlijk boven alles uitsteekt. Het is een tempel waardig voor de gezel van de Keizer.
Uit het reisverslag van Estra van Genevouder
Binnen in de tempel werd ik overdonderd door een intens gevoel van liefde en voelde ik me waardig en geliefd in Haar aanblik. Ondanks dat ik als nietig persoon in haar enorme tempel mocht binnen komen, voelde het alsof ik thuis kwam. Waar in andere tempels een sfeer van priesterlijke stijfheid overheerst, was de tempel van Tristeza in Torquil veel meer een Huis van samenzijn.
Aan de rechterkant van de tempel eren de Peccata haar op hun manier, terwijl de linkerkant van de tempel het domein van de Carocorum. Echter mag men als gewone volgeling in beide helften plaats nemen, ongeacht welke stroming men wil volgen.
Ik kan u aanraden, reiziger, om zeker een bezoek te brengen aan Haar tempel wanneer uw reis u naar Torquil brengt. Zelfs wanneer u geen volger van Haar bent, mag een bezoek aan Haar tempel niet ontbreken.