Ylyndriad – Rijk der Elfen

Volgens de meeste historici is het elfenrijk het eerste rijk dat het daglicht zag. Rondom Iltharion zijn ruïnes waarvan gedacht wordt dat ze meer dan tweeduizend jaar oud zijn. Het is een rijk met een geschiedenis vol pieken en dalen, splitsingen en herenigingen. Maar rondom de eeuwenoude stad Iltharion is altijd een rijk gebleven waar de elfen de macht in hand hadden en de cultuur steeds meer diepgang en rijkdom kreeg.

In de geschiedenis van het elfenrijk zijn twee dingen van bijzonder belang voor haar huidige positie. Ten eerste was er de hereniging van het elfenras, na een lange splitsing tussen de groepen die zichzelf de ‘Hoogelfen’ noemden en diegenen die de ‘Woudelfen’ genoemd werden. De Hoogelfen zijn diegenen die altijd in de steden gewoond hebben en hun focus leggen op kennis, cultuur en kunst. De Woudelfen zijn diegenen die ooit de steden verlieten om de verbinding van het elfenras met de natuur terug te vinden. Lange tijd leefden de groepen apart en was er weinig onderlinge liefde. Maar inmiddels al meerdere generaties aan elfen geleden vonden de twee groepen elkaar weer, en werden er uitgebreide rituelen en feesten gehouden om de hereniging van het elfenrijk te vieren. Zelfs mensen en dwergen waren welkom bij deze gebeurtenissen.

Niet lang na de hereniging kwam het tweede geschiedkundig belangrijke moment: De isolatie. Voor een lange tijd sloot het elfenrijk de grenzen. Oorzaak hiervan was de behandeling van elfen in de landen van de mensen, waar elfen niet alleen met minachting beschouwd werden maar vaak ook als slaven gebruikt werden. Er zijn verhalen over een specifieke diplomatieke rel die de isolatie veroorzaakte, maar waarschijnlijker is dat het een geleidelijk proces was. Hoe dan ook, voor ruim 250 jaar hoort de wereld weinig van de elfen. Pas dan, in de tijd dat Keizer David zijn rijk net verenigd heeft, veranderen er dingen. Men zegt dat op de dag dat de toenmalige heerser van het elfenrijk een zoon kreeg, hij ook besloot dat het nodig was de grenzen weer te openen. Tenslotte zou een verenigd mensenrijk een groot gevaar kunnen zijn voor de elfen, als de diplomatieke banden niet aangehaald werden. Gelukkig voor de elfen waren veel van de mensen het bestaan van de elfen vrijwel vergeten, en was daarmee de ergste elfenhaat ook verdwenen. Zo kon het elfenrijk met relatief gemak terugkeren op het wereldtoneel.

Zo is het elfenrijk tot haar huidige stand gekomen. Al zolang de elfen zich herinneren worden ze vanuit Iltharion geleid door de familie Ylyndar, en het lijkt er niet op dat dit zal veranderen. De elfen in de steden en de elfen in de wouden leven vreedzaam samen, mensen en dwergen mogen onder begeleiding in het gebied reizen, en steeds vaker gaan de elfen ook de wijde wereld in. Wie rondreist in de steden van de elfen ziet hun betoverend mooie architectuur, hoort hun eeuwenoude liederen en kan proeven van de wijsheid die een lang leven kan brengen. En wie de wouden intrekt zal zien dat de elfen geleerd hebben één te zijn met de natuur en de cyclus van het leven, als hoeders en deelnemers in het spel van jacht en prooi.

Het elfenrijk bestaat uit zes gebieden, met elk één stad van bestuur. Iedere stad in het rijk is vertegenwoordigd door een senator. Deze senatoren zijn verkozen door de elfen uit elke stad. Samen met Koning Ylyndar zitten zij in een senaat om het reilen en zeilen van het koninkrijk te regelen. Zo zijn er nu onder andere senatoren van oorlog, landbouw, cultuur en educatie. De koning eigent zichzelf niet meer inspraak toe dan de senatoren, hij treed echter wel op als voorzitter. Toch ziet het volk de koning echt als de leider van Ylyndriad, niet in het minst omdat het land zijn naam draagt. Dit zijn de zes grote steden van het rijk:

  • Iltharion – Het hart van het elfenrijk is de stad Iltharion, waar de cultuur al het oudst is. In het hart van de stad zetelt de familie Ylyndar, de machthebbers van het rijk. Nergens anders zijn de torens zo hoog en mooi als in deze stad, en nergens anders klinken de liederen van de elfen zo mooi. Het is de trots van de Ylyndars dat niemand die in Iltharion leeft honger of armoede kent, en ook iedere reiziger die hier komt kan rekenen op een warm bed en een voedzame maaltijd.
  • Esarion – De op één na grootste stad van het elfenrijk ligt in een valei tussen de uitlopers van Orothan’s Spine. Hier heeft de familie Kyndel de macht, en staat het gigantische gebouw wat trots de Wereldbibliotheek genoemd wordt. Volgens de elfen is hier alle kennis die de wereld heeft opgeslagen, en rondom deze bibliotheek is een universiteit gebouwd waar veel elfen enkele jaren besteden om wijsheid op te doen. In Esarion is ook de waterval waarin jonge elfen van de familie Ylyndar ondergedompeld worden, wanneer ze hun plicht als drager van de macht accepteren.
  • Silverpeaks – In Silverpeaks zetelt de Edansyr Familie, niet alleen de leiding van de stad maar ook van het leger van de elfen. Hoewel het geen groot leger is, is het uitzonderlijk goed getraind. Veel in Silverpeaks draait om het trainen en onderhouden van de soldaten. De kern van de stad lijkt op de klassieke elfensteden, maar er zijn uitlopers de bossen in, want in deze stad leven de Hoogelfen en Woudelfen gezamelijk. Daarnaast verdient Silverpeaks bijzondere aandacht omdat het de enige stad is waar ook andere volkeren in grote getalen wonen. Veelal zijn dit mensen en dwergen die om verscheidene redenen zich minder welkom voelen in hun eigen thuisland, maar er zijn ook onderzoekers die graag met de elfen samenwerken. Het is onduidelijk waarom de elfen kiezen om al deze buitenstaanders in één stad samen te brengen: Sommigen zeggen dat Silverpeaks simpelweg dicht bij de grenzen ligt, anderen vermoeden dat de elfen de buitenstaanders graag dicht bij hun leger houden voor als er iets mis gaat.
  • Nithf – De stad Nithf is moeilijk te vinden, niet in het minst omdat de stad in niets lijkt op de andere steden van de elfen. Dit is het hart van de samenleving van de elfen in de wouden. De stad is gebouwd in de bomen van het Dieptebos, en bedekt een oppervlakte vier keer groter dan Iltharion, terwijl er slechts een tiende van de hoeveelheid elfen woont. De leiders in Nithf zijn de Eriladar familie, al zien zij zichzelf meer als begeleiders van de groei en krimp van de stad, dan als heersers ervan.
  • Elryus – In Elryus heerst de Filarion familie. Ze hebben ooit Elryus gesticht omdat ze het niet eens waren met de Ylyndar familie over bepaalde zaken. Ondertussen hebben de Filarion en Ylyndar families het bijgelegd, en is Elryus trouw onderdeel van het rijk. Toch houdt Elryus altijd een mate van ‘andersheid’, en veel elven die graag iets vernieuwender zijn dan de liefhebbers van het klassieke Iltharion gaan naar Elryus.
  • De Grijze Toren – Midden in Orothan’s Spine is een gebied dat misschien het beste te omschrijven is als een gigantische krater. En midden in die krater, op een berg die anders is dan de anderen, staat een gigantische toren van grijs gesteente, die als niets anders bekend staat dan ‘de Grijze Toren’. Er is veel mysterie over deze plek, maar alle geruchten spreken over een gevangenis voor de meest gevaarlijke criminelen. Het gebied rondom de Grijze Toren is een grote, dode vlakte. Er zijn amper dieren te vinden, alleen het kleinste ongedierte overleeft. Zelfs magie krijgt hier geen grip op de wereld: Magiers, priesters, druides, ritualisten, ze zijn allemaal volstrekt krachtloos zodra ze de vlakte betreden.