Driscoll – God van Kennis, Wijsheid en Mystiek

Driscoll is een lelijke oude dronkenlap. Zo wordt hij ook door de andere goden genoemd, maar wel met een sprankje genegenheid. Hij weet alles wat er maar te weten valt, maar blijft eeuwig zoeken naar meer, alsof de bodem van de beker niet het einde van de drank betekent. Veel van de kennis die hij bezit, valt hem zwaar, en met de jaren is wijsheid maar ook bitterheid gekomen. De drank helpt hem met het vergeten van alles wat hij weet, al is het steeds maar voor korte duur.

Ergens schijnt een gigantische, mythische bibliotheek van Driscoll te staan, waar alle kennis van de wereld te vinden zou zijn. Je kan er dagen in rondlopen zonder twee keer hetzelfde te zien, en het boek vinden wat je zoekt is een epische queeste op zich. Maar Driscoll weet er de weg, en weet wat de kennis waard is: Hij laat alleen zijn hoogste priesters binnen om de kennis met hen te delen.

Of het nu uit de bibliotheek komt of niet, priesters van Driscoll weten in ieder geval in iedere situatie het juiste antwoord. Net als hun god, echter, zijn ze over het algemeen niet erg tactvol. Ze zeggen waar het op staat en draaien niet om de zaken heen. Als je een antwoord van hen wilt, weet dat elke kennis een prijs heeft en Driscoll staat niet bekend om zijn vrijgevigheid.

Het symbool van Driscoll is een beker, die bekend staat als de Beker van Kennis.

“Kom wat dichterbij jongen. Mijn ogen zijn niet al te goed meer en mijn stem niet al te vast.”
Terwijl de jongen naar zijn opa liep nam de oude man een slok van zijn bier. Toen de jongen naast de krakkemikkige oude man stond wees deze naar een andere gast in de taveerne.
“Zie je die oude man, jongen? Laat zijn voorkomen je niet bedriegen. Van buiten lijkt hij misschien een dronkenlap maar vergis je niet, hij is een priester van Driscoll. Ze geven niet om materiële zaken, hoe ze leven en wat ze dragen maakt hun niets uit. Het enige waar je ze altijd aan kunt herkennen is hun teken. De beker der wijsheid. Vaak een afbeelding ergens op hun kleding of plunjezak maar soms ook als tatoeage of als halsketting. Hun aanbidding toont zich door de dorst naar kennis. Een echte priester zal niet snel genoegen nemen met een afwijzend antwoord en zal het onderste uit de kan willen weten.
“Ach jongen, weet dat de ouderen de kennis en ervaring hebben die de jongeren ontbreken. Als jij verder wilt komen, neem dan deze wijsheid van mij aan: Wees aardig voor de ouderen onder ons als jij jouw vragen beantwoord wilt hebben.
“En breng die man nu maar een bier van mij en bedank hem voor zijn aanwezigheid hier in het dorp.”

Uit “Vertellingen over Priesters” door Tibald Doornwoord